Hanoi - Hue

Hallo allemaal, We zijn inmiddels in Hue aanbeland. Afgelopen woensdag zaten we nog in Mai Chau. s'Morgens zijn we eerst naar een lokale markt gefietst. De markt waar de inwoners hun groente, fruit en vlees etc kopen. Altijd leuk om te zien hoe primitief het er allemaal aan toegaat. De locals hadden ook de grootste lol om ons. Helemaal toen er een visvrouw met een vis achter Yasmin aan wilde gaan. Minder grappig was het beeld van de trouwe viervoeters die hier werden uitgestald, in onderdelen wel te verstaan. Naar gezicht en ook vreemd daar ze zelf ook honden als huisdier houden. Later die middag werden wij weer opgehaald voor ons vervoer terug naar Hanoi, had een busje moeten zijn maar werd een comfortabele 4x4. Mooie rit net als de heenweg maar ook blij dat we het weer achter de rug hebben. Onze chauffeur reed wel ok maar er rijden er genoeg als gekken. Dat het een keer misgaat werd pijnlijk duidelijk toen wij een kleine opstopping naderden waar naast een verfrommelde bromfiets, onder een stuk karton duidelijk een paar voeten waren te herkennen. Even verderop stond de wederpartij, een vrachtwagen.

Eenmaal in Hanoi was de avond reeds gevallen. We hadden weer een andere slaapplek dan aan het begin. Leuk boutique hotelletje in een drukke wijk. Veel te beleven. De hoeveelheid winkeltjes en de bedrijvigheid in Hanoi is ongelofelijk. Bepaalde delen zijn heel authentiek, andere delen zijn weer heel modern met veel hippe tentjes. Wij hebben het niet laat gemaakt, wij zouden de dag erop alweer vroeg vertrekken met een bus naar Halong Bay, aan de oostkust. Die bus ging ons in vier uurtjes daar naartoe brengen. Onderweg kregen wij nog een hoorcollege van onze tourguide over Vietnam, de geschiedenis, het communisme, het leven in het noorden. Op zich wel aardig om er wat meer over te horen. Al was dat nog vrij lastig met twee drammers op de achterbank. Een verhandeling over het communisme met 400x "mag ik een koekje" er doorheen is een opgave.

Wij gingen in Halong Bay een bootocht maken met overnachting. Dus wij aan het begin van de middag aan boord. Sfeervolle, ietwat oude boot met twee verdiepingen, samen met nog 26 andere reizigers, wij de enige met kinderen. Wij hadden een hut met drie slaapplaatsen, aparte badkamer, warm stromend water, allemaal goed. De middag werd er nog een grot bezocht met de kleine boot en zouden we de zonsondergang gaan bekijken vanaf een bepaald punt. Voor dat laatste was men ons even vergeten mee te vragen. Beetje jammer. Achteraf bleek dat ze te laat waren voor de ondergang. Haha. Maar waar het vooral om gaat in Halong Bay is de schitterende natuur. De kalkstenen rotsen die overal in het water staan. Heel bijzonder. De volgende dag ging iedereen met de kayak naar een strandje, wij gingen vanwege de kinderen niet met de kayak maar met de kleine boot mee. Op het strandje konden de kinderen even lekker rondrennen. Ter afsluiting nog een uitgebreide lunch en daarna weer van boord. Hele mooie ervaring. Allemaal heel goed geregeld, lunch en diner erg goed, hut goed. En daarna weer met de bus terug naar Hanoi. Helaas reizen we steeds op een neer maar dat kan even niet anders. Die avond laat terug. Eerst maar eten gehaald voor de kinderen, wat ze op de kamer konden opeten. Patat en pizza. Onze kinderen halen helaas hun neus op voor alle Vietnameze specialiteiten. Sterker nog, wat thuis heel normaal is om te eten is hier opeens niet goed meer. Pannenkoek, ei, banaan, het gaat allemaal moeizaam. Ach, ze krijgen vanzelf honger, we gaan niet iedere dag aan de patat en pizza. Wij kozen die avond voor een echte noord vietnameze soep. Wat dreef er allemaal in: noodles uiteraard, wontons met een vissmaak, groente, varkensvlees, ei en een grote plak lever, herkomst onbekend. Gekgenoeg en erg lekker soepje. De volgende dag zijn wij 's morgens naar het mausoleum complex van Ho Chi Minh gegaan. Helaas was hij er zelf niet, ieder jaar wordt uncle Ho naar Rusland gebracht voor groot onderhoud, dat was nu. Beetje rondgewandeld langs het mausoleum, presidential palace, woon/werkhuis van Ho en daarna weer terug naar het hotel om uit te checken. Wij zouden 's avonds met de nachttrein naar Hue gaan, vandaar. Voor de middag besloten we naar een mega mall te gaan. Lekker koel, het was namelijk bloedheet in Hanoi en daar was wat afleiding voor de kindjes hadden wij begrepen van het hotel. Daar was een mega speelcomplex voor kinderen bleek bij aankomst. Yasmin en Leyla gingen helemaal los, goede zet om hier naartoe te gaan. En toen naar het station. Een taxi had ons van de mall weer terug gebracht naar het hotel waar onze bagage nog stond. D.w.z. een taxi had op onze navigatie (telefoon) het hotel gevonden. Hij zei wel dat hij wist waar het was maar had eigenlijk geen idee. Dat hebben we vaker meegemaakt in Azie. Ze zeggen ja, maar eigenlijk is het nee. Het hotel was zo vriendelijk om ons naar het station te brengen en toen kwam er toch echt een einde aan de hulp en zouden we er achter gaan komen of wij onze bagage zelf kunnen vervoeren. Wel, dat lukt maar net aan en zeker niet van harte. Het wordt helemaal vervelend als het spoorweg personeel ons de verkeerde kant op stuurt en ook verder geen poot uitsteekt om even te helpen, wat een verschil met Thailand. Ondertussen dacht Yasmin: bekijk het maar, ik ga erbij zitten en zet een muil op die in heel Hanoi te horen is. En Leyla vraagt heel subtiel: pap, wil je me tillen, terwijl ik 30kg op m'n nek heb. Ik zal er wel uitzien als een drager...Wat een onvriendelijk zooitje daar bij de spoorwegen. Valt ons sowieso op dat ze niet allemaal even vriendelijk zijn in Vietnam, zoals bijvoorbeeld in Thailand. Maar we hebben het gered. Exact op tijd vertrokken wij met de trein naar Hue in onze vier persoons coupe. De kindjes waren alweer over hun slaap heen en zijn eerst een poosje gaan rellen om daarna als een blok in slaap te vallen. Wij daarentegen hadden een vrij belabberde nacht. Een keiharde en te smalle 'soft' sleeper, alsof je op een behangtafel ligt, een lampje wat niet uit kan en het gebonk van de trein, het helpt allemaal niet. Toen ik om 6u geradbraakt wakker werd en op pad ging om het smerigste toilet van Azie te bezoeken, stond het gangpad al vol met reizigers. Toevallig een Nederlander wist mij te vertellen dat we over enkele ogenblikken Hue zouden binnenrijden. Daar zouden we pas om 9u aankomen, dus ik dacht laat maar kletsen. Iets later werd er weer geroepen dat het eerstevolgende station toch echt Hue zou zijn. Sophia was inmiddels ook verrezen en ging gelijk als een dolle door de gang om te checken hoe het nou zat, de trein was inmiddels gestopt. Hue is namelijk niet het eindpunt van de rit, dat is Ho Chi Minh City en daar moeten wij niet zijn. Bleek niet Hue te zijn. Jan en alleman stond weer een kletsverhaal op te hangen, waardoor een grote groep drie uur te vroeg klaarstond (hahaha lol). Over een uurtje zijn we er. Wij liggen er brak en verrot bij, de kids hebben uiteraard weer nergens last van.. Groetjes, Mark, Sophia, Leyla en Yasmin.